บทที่ 250

เนี่ยเหยียนเซินเสียงแหบพร่าอย่างที่สุด อารมณ์ดิ่งลงถึงขีดสุด: “วันนี้มันวันอะไรกัน”

“พี่เป็นอะไรไป” เนี่ยมู่สือสังเกตเห็นความผิดปกติของเขา “ป่วยเหรอ”

“เปล่า”

เนี่ยเหยียนเซินตอบกลับสั้นๆ

เนี่ยมู่สือยังคงรู้สึกว่าเขาไม่ปกติ: “ไม่เป็นอะไรจริงๆ เหรอ”

“ไม่เป็นไร” ความแข็งกร้าวของเนี่ยเหยียนเซินดูเหมือนจะ...